Foto: Het Fotoatelier Utrecht
Deze oude tandartsstoel lijkt met zijn harde, houten zitting weinig comfortabel. Toch zijn stoelen van dit type (SS White, de zogenaamde ‘Morrison stoel’) in gebruik geweest van 1877 tot circa 1955. Het tandheelkundig Instituut was tussen 1910 en 1929 gevestigd in Payenborgh aan de Oude Gracht en vanaf 1929 in een gebouw aan de Jutfaseweg. In de grote practicumzaal is tot zeker 1955 gebruik gemaakt van dergelijke stoelen.
Bij de tandheelkundige kliniek konden mensen met kiespijn gratis behandeld worden. Alleen voor de gebruikte materialen, zoals goud, dienden de patiënten te betalen. Daar stond tegenover dat de studenten het behandelen nog moesten leren, en dat de docent alle handelingen meerdere malen controleerde. Het kon dus gebeuren dat een patiënt met het vullen van een kies flink wat uren kwijt was. En dat op die oncomfortabele stoelen…
Pas in het najaar van 1955 werden de stoelen vervangen door modernere behandelstoelen.Aanleiding hiertoe was het feit dat in een periode van enkele maanden vijf stoelen het tijdens een practicum begaven.’De oorzaak hiervan moet gezocht in moeheid van het materiaal’, aldus professor Scheffer. Ruim negentig stoelen werden uit de roulatie genomen om meer ongelukken te voorkomen. De ‘wrakken’ werden hoog opgestapeld aan de zijkant van de practicumzaal.
Collectie tandheelkunde Universiteitsmuseum Utrecht
