In 1684 publiceerde de Haagse medicus Cornelis Solingen (1641-1687) een chirurgisch handboek waarin hij zijn heelkundige en verloskundige vaardigheden met zijn collega-chirurgijns wilde delen. Een belangrijk deel van dit boek wordt ingenomen door zeer precieze beschrijvingen van Solingens eigen chirurgisch instrumentarium, beschrijvingen die ook nog eens vergezeld zijn door nauwkeurige afbeeldingen. Solingen had namelijk veel kritiek op de kwaliteit van het gemiddelde chirurgijnsgereedschap. Dit instrument van Solingen is ontworpen om een ingedrukt stuk van het schedeldak weer op zijn plaats te krijgen. Het middelste deel van het instrument werd vastgeschroefd op de ingedrukte botsplinter. Vervolgens schoof de chirurgijn de rest van het elevatorium over de centrale schroef en kon de botsplinter – als een kurk door een kurkentrekker – worden opgekrikt. Met de twee stelschroeven aan de zijkant van het instrument kon de positie van het elevatorium op het hoofd van de patiënt zeer precies worden ingesteld, zodat het op te krikken schedelfragment inderdaad recht omhoog ging. Dit instrument stamt van circa 1675.